ნაბიჯები
მდუმარებაში თეთრი ღამის უძილო სევდა
შენი ნაბიჯის იდუმალმა გაკვეთა ხმებმა,
ვიგრძენი ჩემსკენ მომავალი სიჩუმე უტყვი,
ნაბიჯმა ნელმა გააცოცხლა სურვილი ურჩი.
ო, რა წმინდაა ღვთაებრივი აჩრდილი შენი
ჩემსკენ მავალი მორიდებით და ფეხაკრეფით,
ეს წყალობაა, ო, უფალო, განა ვერ ვხვდები,
მხოლოდ ციური თუ იქნება ხმები ასეთი.
თუ საკოცნელად გამოსული შენი ტუჩები
მართლა მიმზადებს მე სამოთხის მსგავს ნეტარებას,
თუ ეს ზმანება წარმოსახვა არ არის უტყვი,
ნანატრი სახე მე თუ მართლა არ მემალება,
ო, ნუ იჩქარებ, გევედრები, მინდა შევიგრძნო
შენი ამბორის სიტკბოება ნაზი და წმინდა,
მთელი ცხოვრება შენს ლოდინში გავლიე თითქოს
და გული ჩემი შენს მდუმარე ნაბიჯად იქცა.
პოლ ვალერი
თარგმ. ნათია ამაღლობელი.