ჩემი ჭიამაია ისევ მოვიდა გუშინ და ღამე ერთად გავატარეთ...დილით წითელი ლაქასავით ეტობოდა თეთრ ზეწარს...მგონი ვატკინე...ადრე თავის მოკვლა უნდოდა,ეხლა გაფრინდა...გზად ჩემი ცრემლები გავატანერომ დაბრუნებულიყო... გრძნობის სარკეში არეკლილ სამყაროს რომ დაინახავ...

ზღვა ისეთი მშრალი იყო, ტანიც კი არ დაუსველდა. მზის ქვეშ დაწოლილს შესცივდა და სითბო ვარსკვლავებს სთხოვა. ნატკენი გული ხელში დაიჭირა და სველ უდაბნოში სამუდამოდ დაიძინა... მე მიყვარს ქვა, მზისგან დასველებული.. ვჯდები... ვუყურებ ხაზს, მკრთალს, მზეს და ზღვას......