Overblog
Suivre ce blog Administration + Créer mon blog

პოეზია

საღეჭი რეზინი

საღეჭი რეზინივით ამეკრო ეს ცხოვრება. ისე ღრმად ჩამეწება თმის ძირებიდან ფეხის ტერფებამდე, ვერაფრით ვიცილებ... ათასჯერ გადაღეჭილი, გაწელილი, გადაზელილი... ამდენი ღეჭვისგან გემოდაკარგული, ფერდაკარგული ,გაჭუჭყისფრებული... მიწაზე დავარდნილი, ფეხგადავლილი,...

Lire la suite

ჭიამაია

ჩემი ჭიამაია ისევ მოვიდა გუშინ და ღამე ერთად გავატარეთ...დილით წითელი ლაქასავით ეტობოდა თეთრ ზეწარს...მგონი ვატკინე...ადრე თავის მოკვლა უნდოდა,ეხლა გაფრინდა...გზად ჩემი ცრემლები გავატანერომ დაბრუნებულიყო... გრძნობის სარკეში არეკლილ სამყაროს რომ დაინახავ...

Lire la suite

ფერიცვალება

ზღვა ისეთი მშრალი იყო, ტანიც კი არ დაუსველდა. მზის ქვეშ დაწოლილს შესცივდა და სითბო ვარსკვლავებს სთხოვა. ნატკენი გული ხელში დაიჭირა და სველ უდაბნოში სამუდამოდ დაიძინა... მე მიყვარს ქვა, მზისგან დასველებული.. ვჯდები... ვუყურებ ხაზს, მკრთალს, მზეს და ზღვას......

Lire la suite

ვერ დამიტევ

გულში ვერ დამიტევ! ერთ ციდა, მუჭისხელა გულში ძნელია ჩამატიო,მთელი სხეული მჭირდება -ტვინი,სული,ჰერიც... იქნებ... ნურასდროს შემხედავ!შენი თვალები ვერ შემომწვდება -მე დავიშლები,დავქუცმაცდები ათას ნაწილადდა აღარაფერი დავრჩები.გამიშვი,ვერ ამაწყობ. ნურასდროს...

Lire la suite

* * *

გუშინ გაზაფხული იყო,დღეს კი ზაფხულია ლამის,ისე შემომხედე თითქოს უკვე აღარ ვიყო ბავშვი... ვეღარც კი შევნიშნე წლებმაროგორ მოიტოვეს უკან,როგორ ანაცვალეს ვნებასცისფერი ოცნების ქულა.… ცხოვრება ზღაპარი იყო,ახლა დაემსგავსა რომანს...… ისე ნუ შემხედავ თითქოს ჩემში...

Lire la suite

წვიმა

წვიმდა იმ დილას, ონკანიდანაცრატომღაც ჩუმად წვეთავდა წყალი,ფანჯრიდან გულში ვითვლიდი წვიმასდ ახელს მიშლიდა ამაში ქარი. მიწა დაალბო კარსგარეთ წვიმამ,ონკანში მაგრად მოვუშვი წყალი,გარეტაც წვიმდა, შიგნითაც წვიმდა,მე ისევ ისე ვიდექი მშრალი... ისევ ვითვლიდი ფარულად...

Lire la suite

* * *

(სიურეალისტური ლექსი) ვარდისფერ გზებზე დათოვლილი ვარსკვლავთა წვიმა – სამყაროს ჩუმი ზიარება ცრემლით, ღიმილით,სადღაც სიცოცხლე – თავშესაფრად გამხდარი ბინა,იქ კი სიკვდილი – ფესვგამხმარი გრძნობის ტირილი.გზაჯვარედინზე მკაცრად მდგარი უფლის მსტოვარი,თეთრი სიწმინდე...

Lire la suite

ჩემი ლექსები

მეცოდება ისეთი ადამიანი ერთი ლექსი მაინც რომ არ დაუწერია ცხოვრებაში, მაგრამ ისეთიც მეცოდება ამ ერთი ლექსის მერე პოეტობის პრეტენზია რომ გასჩენია... მომიახლოვდი... მომიახლოვდი...მე ის ვარ, ვინც შენამაოებას გადაგავიწყებს,ვინც ყურში ჩუმად გიმღერებს სიტყვებს,აკინძავს...

Lire la suite